Ας το πάρουμε απόφαση : κάποτε θα γίνουμε ο περικυκλωμένος βασιλιάς πάνω στη σκακιέρα. Θα έρθει η στιγμή να αναρωτηθούμε : «Πώς φτάσαμε ως εδώ ; Στην πορεία βέβαια, οι αξιωματικοί μας λοξοδρόμησαν, κάποιοι στρατιώτες μας έκαναν παράτολμες κινήσεις και παγιδεύτηκαν, τα άλογά μας ξέφυγαν με έπαρση από τον έλεγχό μας και η βασίλισσα κουράστηκε την αυστηρότητά μας, απομακρύνθηκε πολύ, αιχμαλωτίστηκε κι έτσι έγινε θύμα της ελευθερίας της. Μόνον οι πύργοι έμειναν πιστοί, αλλά κι αυτοί- δυσκίνητοι και βλοσυροί- τι να σου κάνουν;»
Ας είναι ! Η πτώση μας προβλέπεται μοιραία. Η κίνηση- ματ του αντιπάλου δεν αργεί. Αν η παρτίδα είναι η τελευταία, η καθοριστική, θα μας πειράξει. Αν όμως, είναι η ευκαιρία να ξεκινήσουμε από την αρχή, η πτώση ίσως είναι θεμιτή, εξόχως ποιητική και σίγουρα λυτρωτική…