Όπως το φίδι…
Όπως το φίδι τρίβεται ανάμεσα σε πέτρες για να απεκδυθεί το παλιό δέρμα του, έτσι και ο άνθρωπος πρώτα «τρίβεται» ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους γύρω του καικάποια στιγμή τους «απεκδύεται», απομακρύνει από κοντά του εκείνους που του προκαλούν «ασφυξία». Η αναγέννηση είναι μια υπαρκτή αναγκαιότητα, άλλοτε ως φυσική διεργασία, και άλλοτε ως απαραίτητη διαδικασία απαλλαγής από τις κακές συνήθειες, τις τοξικές διαπροσωπικές σχέσεις, τις χαλασμένες φιλίες και τις ερωτικές αστοχίες…
Πίνακας : Joan Miro
Η ζωή μας δίχως όνειρα
Τι θα ήταν άραγε η ζωή μας δίχως όνειρα ; Ένας άχαρος εναγκαλισμός με τα ρετάλια της πραγματικότητας. Ένας αδέξιος χορός με τις τρεκλίζουσες επιθυμίες μας…
Αποτυχημένα δείπνα
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι σαν τα αριστοτελικά δείπνα. «Όταν γίνονται με τη συνεισφορά πολλών είναι καλύτερα από εκείνα που γίνονται με έξοδα και ετοιμασίες ενός μόνο ανθρώπου», έλεγε ο Αριστοτέλης («Πολιτικά», Γ 11, 1-4). Το ίδιο συμβαίνει και στις σχέσεις των ανθρώπων • αν δεν προσφέρουν όλοι ό,τικαλύτερο έχουν, αν δε συνεισφέρουν όλοι την καλή προαίρεση, τα θετικά συναισθήματα, την ειλικρινή αγάπη ή το ερωτικό πάθος που διαθέτουν, η σχέση είναι καταδικασμένη να αποτύχει ή τουλάχιστον να είναι βαρετή και ανιαρή. Σαν τα δείπνα που κοιτάμε συνεχώς την ώρα να φύγουμε, γιατί δε μας άρεσε το φαγητό,αλλά κυρίως οι καλεσμένοι…
Πίνακας : Giorgio De Chirico
Σκιές
Μας ακολουθούν κατά πόδας σαν χαφιέδες. Περπατούν δίπλα μας σαν αχώριστοι σύντροφοι. Προπορεύονται σαν βιαστικοί ανιχνευτές.Μιμούνται τις κινήσεις μας και μουντζουρώνουν τις εκφράσεις μας. Αποκαλύπτουντις προθέσεις μας, επιμηκύνουν το ανάστημά μας και συρρικνώνουν τη μορφή μας.Στέκονται μπροστά μας ακίνητες, άλλοτε σαν σιωπηλοί ανακριτές, και άλλοτε σαν ετοιμόρροποι μνηστήρες. Λατρεύουν τον ήλιο και το φως και κρύβονται στησυννεφιά και στο σκοτάδι. Ανυπάκουες και άπιαστες, άπιστες και τεθλασμένες οι σκιές μας…[26/3/2018]
Πίνακας : Johanes Vermeer
Η αφθαρσία των συναισθημάτων
Η επιστήμη έδωσε απαντήσεις για την αφθαρσία της ύλης: «Τίποτα δεν εξαφανίζεται και τίποτα δεν δημιουργείται από το μηδέν κατά τη διάρκεια των χημικών φαινομένων. Πραγματοποιούνται μόνο μεταβολές ή τροποποιήσεις της ύλης, ενώ υπάρχει ίση ποσότητα ύλης πριν και μετά από αυτά»,υποστήριζε ο Λαβουαζιέ (Antoine-Laurent de Lavoisier, 1743-1794), ο θεμελιωτής της Χημείας ως επιστήμης και άξιος συνεχιστής παρόμοιων απόψεων του Αναξαγόρα,του Εμπεδοκλή και του Δημόκριτου.
Ωστόσο, δεν απάντησε ακόμη στο μέγα ερώτημα της αφθαρσίας των συναισθημάτων. Όλες αυτές οι ενώσεις, οι συνενώσεις, οι συναισθηματικές εμπλοκές και εκκενώσεις, οι βίαιες διελεύσεις ηλεκτρικών φορτίων από ένα ανθρώπινο σώμα σε άλλο, είναι δυνατόν να χάνονται,να «σβήνουν», να χαράσσουν μια γραμμική παράσταση…ανυπαρξίας ; Είναι δυνατόν να φθείρονται και να εξαφανίζονται τα πιο πολύτιμα ανθρώπινα περιουσιακά στοιχεία ; [19/3/2018]
Πίνακας : Claude Monet
Δακρυγόνες βεντάλιες
Δεν είμαστε σκιές περιφερόμενες και εφαπτόμενες η μια στην άλω της άλλης. Τα βλέφαρα τινάζονται κάθε τόσο σαν δακρυγόνες βεντάλιες και ανακατεύουν τις υγρές οσμές μας…
Πίνακας : Αλέκος Φασιανός
Ουρανίσκος
Ουρανίσκος σημαίνει μικρός ουρανός. Στο στερέωμα του συγκεντρώνονται οι λέξεις, όπως τα άστρα του ουρανού. Άλλα από αυτά είναι λαμπερά και άλλα αχνά και αδύναμα. Όλα όμως έχουν τη σημασία τους, στην κοσμική ισορροπία.
Έτσι και οι λέξεις : όταν αναδύονται από τα βάθη της ψυχής μας, καρφώνονται στον ουρανίσκο και οριοθετούν το προσωπικό μας σύμπαν…
Πίνακας : Απόστολος Κιλεσσόπουλος
Το άγχος
Το άγχος γεννιέται από την αδυναμία μας να προβλέψουμε ή να ζήσουμε το μέλλον. Είτε αδημονούμε για τις ωραίες στιγμές, είτε φοβόμαστε τις επερχόμενες κακές, η μετάθεση της προσοχής μας στο μέλλον είναι ανώφελη και μάταιη. Αν μπορούσαμε, κάθε φορά που το μυαλό μας παρασυρόταν στην περιδίνηση σκέψεων για ό,τι υποθέτουμε πως πρόκειται να γίνει, εμείς να κρατήσουμε το βλέμμα μας προσηλωμένο στο παρόν, σε όσα ζούμε τώρα, σε αυτά που το παρόν ορίζει και περιορίζει, το άγχος θα διαλυόταν σαν τους εφιάλτες που, μόλις ανοίξουμε τα μάτια μας, σβήνουν και φαντάζουν πλέον ασήμαντοι και γελοίοι…[3/3/2018]
Πίνακας : Αλέξης Ακριθάκης
Ελευθερία και εσωτερική γαλήνη
Περισσότερη σημασία δεν έχει συνήθως τί θέλουμε, αλλά τί μπορούμε. Το μέτρο της ελευθερίας και της εσωτερικής μας γαλήνης είναι η καλύτερη δυνατή εφαρμογή όσων θέλουμε στο καλούπι όσων μπορούμε. Αν οι επιθυμίες μας είναι μεγαλύτερες από αυτό το καλούπι, «ασφυκτιούν» και «υποφέρουν». Αν είναι μικρότερες, είτε προκαλούν το αίσθημα του ανικανοποίητου, είτε την πικρή γεύση μιας ανεκτέλεστης επιταγής…[18/2/2018]
Το παρελθόν
Το παρελθόν εκτός από βεβαιώσεις ληξιαρχικών πράξεων για κάποιες αναμνήσεις δεν προσφέρει τίποτε περισσότερο… Ίσως και κάποιες διευθύνσεις και μερικά ονόματα για τις μοναχικές καταβυθίσεις στα χρονικά ρήγματα της ζωής μας… Και είναι τροχοπέδη, ιδίως όταν τα σχοινιά του κρατούν τα πλοία μας δεμένα, και χάνουμε τον ούριο άνεμο για τα μελλοντικά ταξίδια που είναι τα καλύτερα, γιατί δεν έγιναν ακόμη, και γιατί τα σχέδια τους τώρα φτιάχνονται με το αόρατο μελάνι των ελπίδων και των επιθυμιών που γράφεται και σβήνεται χωρίς κανένα περιορισμό…[9/2/2018]
Πίνακας : Claude Monet , Sunrise