Αν παρακολουθήσει κανείς τα δελτία ειδήσεων, θα διαπιστώσει ότι η φωτιά, ένα τόσο ευεργετικό για τον άνθρωπο φυσικό φαινόμενο, παρουσιάζεται περίπου ως ένα προϊστορικό μυθολογικό τέρας, που έρχεται από τα βάθη των αιώνων να αφανίσει την…πατρίδα μας.
Η φωτιά είναι το υποκείμενο προτάσεων με ρήματα του τύπου “κατακαίει”, “αφανίζει”, “καταστρέφει”, “κατατρώει”, “ρημάζει” και αλλά πολλά.
Τις περισσότερες φορές μάλιστα, αντί για τη λέξη φωτιά, χρησιμοποιούνται μετωνυμικά σχήματα λόγου και ευφάνταστοι περιγραφικοί χαρακτηρισμοί, όπως “πύρινος όλεθρος”, “πύρινη λαίλαπα”, “πύρινη απειλή”, “πύρινο μέτωπο”, “καταστροφική πυρκαγιά” !
Η φωτιά, που σύμφωνα με τον μύθο ο Προμηθέας, αφού πρώτα την έκλεψε από τους θεούς, την χάρισε στον άνθρωπο, για να δημιουργήσει τον πολιτισμό του, περιγράφεται από το σύνολο των ΜΜΕ ως ένα απόκοσμο αιμοβόρο τέρας, κάτι σαν τη Λερναία Ύδρα, τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη ή τον…Γκοτζίλα, που απεργάζεται τον αφανισμό του φυσικού μας πλούτου.
Λογικό θα πει κανείς. Σε μια χώρα εθισμένη στο ψέμα και στην προπαγάνδα, παραδομένη στην “καθοδήγηση” και στην “ενημέρωση” από αμόρφωτους δούλους μιας σάπιας διαπλοκής με την εξουσία, η μετάθεση των ευθυνών στα φυσικά και μεταφυσικά φαινόμενα και όχι στην ανθρώπινη ανικανότητα, την κρατική ανοργανωσιά, την πολιτική κακοδιαχείριση και στην εν γένει αδιαφορία, φαντάζει απολύτως φυσιολογική και αναμενόμενη.
Ναι, η κλιματική αλλαγή λόγω της ανθρώπινης απληστίας στο όνομα μιας καταστροφικής και παρανοϊκής οικονομικής ανάπτυξης είναι εδώ. Ναι, τα ακραία καιρικά φαινόμενα αποτελούν απειλή για το καταναλωτικό μοντέλο ζωής μας. Ταυτόχρονα όμως, υπάρχει και η απουσία κρατικής και πολιτικής μέριμνας για το περιβάλλον, η απουσία οικολογικής συνείδησης και η αδιαφορία για το μέλλον των επερχόμενων γενιών που θα ζήσουν σε έναν δυστοπικό και ζοφερό κόσμο…
Πίνακας : Rene Magritte, “The discovery of fire”, 1935