Στη ζωή δεν έχει αξία η ευτυχία αυτή καθεαυτή, αλλά το πώς θα γίνει ο άνθρωπος άξιος της ευτυχίας του, έλεγε ο Immanuel Kant.
Με άλλα λόγια, αν κάποιος θεωρεί ευτυχία την απόκτηση χρημάτων, η ευτυχία που θα προέλθει με την απόκτηση χρημάτων από την πορνεία, το εμπόριο όπλων ή ναρκωτικών, τη δολοφονία ή την κλοπή δεν έχει αξία. Η ευτυχία του θα έχει αξία, αν αποκτηθεί με τη χρήση του Λόγου, δηλαδή τον Ηθικό Νόμο που υπαγορεύει το καθήκον του και πηγάζει από τον Ορθό Λόγο.
Ο άξιος για την ευτυχία άνθρωπος αντιμετωπίζει τον εαυτό του και τους άλλους ανθρώπους ως σκοπό και ποτέ ως μέσο για την επίτευξη της ευτυχίας του. Αν δηλαδή βλάπτει τους άλλους, για να γίνει ευτυχισμένος (εξαπατώντας ή κλέβοντας, για παράδειγμα) δεν αξίζει να είναι ευτυχισμένος, γιατί τους χρησιμοποιεί ως μέσα. Αξίζει να είναι ευτυχισμένος μόνο αν πράττει έτσι, ώστε ο γνώμονας της θέλησης του να θέλει συγχρόνως να έχει την ισχύ του καθολικού νόμου, να ισχύει για όλους σε κάθε περίσταση. Να πράττει έτσι, ώστε να θέλει να μπορούν και οι άλλοι να πράττουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
Δεν είναι λογικό συνεπώς να θέλει να μπορούν να ευτυχούν όλοι εξαπατώντας ή βλάπτοντας τους άλλους, γιατί τότε και η δική του ευτυχία τίθεται σε κίνδυνο και είναι υπό αίρεση, εφόσον παραχωρεί το δικαίωμα στους άλλους να μπορούν να τον βλάπτουν.
Στη ζωή τελικά, δεν έχει αξία μόνο τι πετυχαίνεις, αλλά κυρίως πώς το πετυχαίνεις. Δεν αξίζει μια ευτυχία που επιτυγχάνεται με δόλια μέσα, αλλά μια ευτυχία που έχει ως γνώμονα τον ορθό λόγο από τον οποίο πηγάζει ο ηθικός νόμος…