Δεν θα σταθώ στο κακό “στήσιμο” της αφίσας, γιατί ακόμη και αν είναι λάθος του γραφίστα, όφειλαν οι υπεύθυνοι της παράστασης να το διορθώσουν. Αλλά αυτό βέβαια, είναι θέμα προσωπικής αισθητικής.
Δεν θα σταθώ στην αδυναμία να διακρίνει ο απλός περαστικός τον τίτλο του έργου και τον σκηνοθέτη της παράστασης. Ούτε στο ότι πρέπει να ψάξει στην κυριολεξία το όνομα του Αισχύλου, λες και είναι κανένας άσημος ή παρακατιανός δραματουργός.
Θα σταθώ στο μέγεθος της γραμματοσειράς και στην αναλογία τίτλου και ονόματος που θεωρώ πως είναι προσβλητική και ας θεωρηθώ γραφικός. Δεν είναι δυνατόν το όνομα του σκηνοθέτη να καταλαμβάνει μεγαλύτερο χώρο από τον τίτλο της τραγωδίας του Αισχύλου. Πιστεύω πως είναι εντελώς υπερφίαλο και υπεροπτικό να θεωρεί κανείς ότι το ίδιο το εμβληματικό έργο είναι τη ίδιας σημασίας, όπως επισημαίνεται στην αφίσα, με τον σκηνοθέτη του.
Με ενοχλεί πολύ, όταν δεν είναι σαφές πως το έργο είναι υπέρτερης αξίας από οποιονδήποτε δημιουργό και καλλιτέχνη και η διάκριση αυτή δεν είναι ξεκάθαρη έστω και στη διαφημιστική αφίσα.
Ίσως η παράσταση να είναι πολύ καλή, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εξισώνεται ένα αριστούργημα της παγκόσμιας δραματουργίας με την καλλιτεχνική δημιουργία, όσο πειστική και αξιόλογη και αν είναι η τελευταία και πολύ χειρότερα να καπελώνεται από τον σκηνοθέτη της…