Το Big Brother δεν είναι καινούριο τηλεοπτικό φαινόμενο. Είναι ένα ισχυρό σύμπτωμα της κενής ζωής εκείνων, που αναζητούν μέσα σε αυτό το τηλεοπτικό σκουπίδι να βρουν και άλλους συνενόχους για τη βαρεμάρα τους, τη χυδαιότητά τους και τη στρεβλή εικόνα που έχουν διαμορφώσει για την πραγματική ζωή. Αναζητούν ανάμεσα στους “παίκτες”, εκείνους που βαριούνται περισσότερο από τους ίδιους, εκείνους που εκφράζονται χυδαιότερα και αντιμετωπίζουν τις γυναίκες, τους ομοφυλόφιλους και γενικότερα τους άλλους, τους διαφορετικούς, με τρόπο πιο απαξιωτικό και πιο μισάνθρωπο από τον δικό τους, για να νιώσουν οι ίδιοι κάπως καλύτερα, να νιώσουν για λίγο ένα αίσθημα υπεροχής, να ελαττώσουν την ντροπή τους για τα στερεότυπα στα οποία πιστεύουν.Το Big Brother είναι η κολυμπήθρα του Σιλωάμ, όσων θέλουν να δικαιολογήσουν την ανία, τη βαρεμάρα και την απουσία νοήματος για τη ζωή τους και τις πραγματικές αξίες της, όσων θέλουν να πιστέψουν ότι υπάρχουν και χειρότεροι από τους ίδιους. Είναι ο καθρέφτης εκείνων που αναζητούν μια πρόσκαιρη ανακούφιση για τον πόνο που τους προκαλεί η άδεια ζωή τους…