Η ύβρις είναι αναρριχώμενο φυτό. Απλώνεται αργά και σταθερά σε κάθε σπιθαμή της ανθρώπινης ενδοχώρας, κυρίως όμως αναπτύσσεται καθ’ ύψος.
Ο υβριστής δεν έχει συνήθως συναίσθηση αυτής της ανάπτυξης, παρά μόνο όταν πια τυλίγεται γύρω από το λαιμό του και αρχίζει να τον πνίγει. Ο παρατηρητής -και ενίοτε θύμα του, έχει δύο επιλογές : ή να κόψει, αν μπορεί και θέλει, το ύπουλο φυτό από τη ρίζα του, προσφέροντας μια βίαιη, αλλά λυτρωτική ανακούφιση, ή να απολαύσει τον αργό πνιγμό σε ένα ηδονικό παραλήρημα …
Πίνακας : Rene Magritte, “The wasted footsteps”, 1950