Φαντασία είναι η ικανότητα του νου να κάνει παρόν το απόν, να αναπαριστά αυτό που απουσιάζει.
Είναι ο προνομιακός χώρος του καθενός να επενδύει τις σκέψεις του χωρίς τους φραγμούς της λογικής, χωρίς τους περιορισμούς των κοινωνικών συμβάσεων, χωρίς τις δεσμεύσεις του χώρου και του χρόνου και την καταδυνάστευση της ύλης.
Είναι το κλειδωμένο δωμάτιο, όπου καταφεύγουμε, για να παίξουμε με τα παιχνίδια μας. Μπαίνουμε, βγαίνουμε, όταν θέλουμε, για όσο θέλουμε. Εμείς αποφασίζουμε πότε και αν θα μπούμε ή θα βγούμε.
Αρκεί να μη χάσουμε το κλειδί…
Πίνακας : Νίκος Εγγονόπουλος, “Ο ζωγράφος και το μοντέλο του”, 1970