Δε φοβάμαι τον θάνατο.
Τον χρόνο φοβάμαι.
Τα κοφτερά δόντια της σμέρνας πάνω στη σάρκα μου.
Τα οξειδωμένα χέρια του που με αγκαλιάζουν.
Τη βρωμερή ανάσα του στον ιδρωμένο σβέρκο.
Και το σαρδόνιο χαμόγελο πριν απ’ το δόλιο τέλος…
Πίνακας : Max Ernst, “Flower shell”, 1956
About Post Author
