Η πραγματικότητα του καθενός είναι η κομψή καστροπολιτεία του. Τα αδιαπέραστα τείχη της είναι τα φίλτρα που καθορίζουν την οπτική του και ορίζουν την ερμηνεία των πραγμάτων. Οριοθετούν τη δική του πραγματικότητα με όρους, νόμους και συνοριακούς ελέγχους για όσους τολμούν να παραβιάσουν τα όρια της.
Κάποτε αυτό το οικοδόμημα γκρεμίζεται με ένα κατακλυσμιαίο πέρασμα από την άγνοια στη γνώση, με μια σαρωτική επιδρομή της λογικής ή με τις σεισμικές δονήσεις που προκαλεί η απροσδόκητη επέλαση του έρωτα.
Κι έπειτα πάλι από την αρχή : μια αέναη διαδικασία ανοικοδόμησης. Άλλοτε φανερή και απαστράπτουσα, και άλλοτε υποκριτικά κρυπτόμενη…
Πίνακας : Rene Magritte, “The Castle of the Pyrenees”, 1959