Κατά το θερινό ηλιοστάσιο ο Ήλιος ανεβαίνει στο ψηλότερο σημείο του ορίζοντα. Είναι η μεγαλύτερη σε διάρκεια μέρα του χρόνου. Στο χειμερινό ηλιοστάσιο ο Ήλιος θα βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο του ορίζοντα, και η μέρα θα είναι η μικρότερη του χρόνου.
Έτσι αλλάζουν οι εποχές : από τη θέση του Ήλιου στον ουρανό, από το πόσο κάθετα φωτίζει τη γη με τις ακτίνες του.
Ανάλογη πορεία ακολουθεί και η ζωή του “κανονικού” ανθρώπου : έχει τα καλοκαίρια του και τις βαρυχειμωνιές του, τις θύελλες και τις μπουνάτσες του, τις μέρες που υψώνεται θριαμβικά σαν Ήλιος στο στερέωμα του κόσμου του κραδαίνοντας το σπαθί του στην ανοησία κι εκείνες που όλα είναι γύρω του μουντά και συννεφιασμένα και αρνείται να λάμψει σε ένα περιβάλλον τοξικό, γεμάτο μίσος και κακία…
Πίνακας : Vincent van Gogh, “Pollard Willows and Setting Sun”, 1888
Notice: Undefined variable: post in /home/stratili/public_html/wp-content/themes/newses/inc/ansar/hooks/hook-single-page.php on line 180