Η έξαρση του ρατσισμού στις ΗΠΑ είναι ένα ακόμη σύμπτωμα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού που έχει κυριαρχήσει σε όλο σχεδόν τον δυτικό κόσμο. Η ανισότητα, η φτώχεια, η ανεργία, ο διαρκής περιορισμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο αποκλεισμός από κοινωνικά αγαθά, όπως η δημόσια υγεία και η παιδεία, και η περιθωριοποίηση σε συνδυασμό με την ασταμάτητη συσσώρευση του πλούτου σε πολύ λίγους, είναι το εκρηκτικό μείγμα που εκδηλώνεται και με ρατσισμό, όχι μόνον σε Αφροαμερικανούς, αλλά και σε κάθε φτωχό και ανυπεράσπιστο πολίτη μιας ανέκαθεν διαιρεμένης χώρας.
Τέτοιες εικόνες δε θα είναι σε λίγο “μακρινές” και στα μέρη μας, όσο η πολιτική της οικονομικής ασφυξίας των πολλών θα συνεχίζεται προς όφελος των λίγων “προνομιούχων” του συστήματος, που ουσιαστικά κυβερνάει τη χώρα εδώ και δεκαετίες. Καμία ένδειξη για οικονομική και κοινωνική δικαιοσύνη δεν φαίνεται στον ορίζοντα, τόσο τον ελληνικό, όσο και τον ευρωπαϊκό. Ο ρατσισμός και η τυφλή βία κατά των αδύναμων κοινωνικών ομάδων δεν θα είναι ένα παροδικό φαινόμενο, όσο η πολιτική του νεοφιλελευθερισμού εντείνεται σε βάρος της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αξιοπρέπειας όλων ανεξαιρέτως των πολιτών…