Κανένας νόμος, κοσμικός ή θεϊκός, κανένα καθεστώς και καμία θρησκεία δεν δίνει το δικαίωμα σε άνθρωπο να επιβάλει με τη βία τη θέλησή του σε άλλον άνθρωπο. Η θέση αυτή δεν είναι σχετική, δεν μπορεί να καθορίζεται από κουλτούρες, ιδεολογίες και πολιτισμούς, δεν μπορεί να είναι αντικείμενο συζήτησης, διαπραγμάτευσης ή μερικής ισχύος. Η θέση αυτή πρέπει να ισχύει απόλυτα και κατηγορηματικά για όλους τους ανθρώπους που διαθέτουν λογική.
“Τα πράγματα έχουν αξία, αλλά ο άνθρωπος έχει αξιοπρέπεια”, έλεγε ο Kant και είχε απόλυτο δίκιο. Τα πράγματα είναι αναλώσιμα, πωλούνται και αγοράζονται, γίνονται αντικείμενο συναλλαγής και η αξία τους επιδέχεται διατίμηση. Ο άνθρωπος όμως, ορίζει την αξία του ο ίδιος, θέτει τους στόχους του, κάνει τα σχέδιά του, επιλέγει τον τρόπο ζωής και τα ιδανικά του και απαιτεί όλα αυτά να γίνονται σεβαστά από όλους ανεξαιρέτως.
Οι άνθρωποι που αναγκάζονται να φύγουν από τον τόπο τους διά της βίας, που εξωθούνται στο έγκλημα ή στην πορνεία, που βιάζονται, βασανίζονται, αναγκάζονται να ακολουθήσουν νόμους και κανόνες που επιβάλλονται με σκοπό να γίνουν υποχείρια κάθε μορφής, κοσμικής ή “θεόσταλτης”, εξουσίας, μετατρέπονται σε αντικείμενα που έχουν βέβαια κάποια αξία, αλλά δεν έχουν καμία αξιοπρέπεια. Οι θύτες τους πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εγκληματίες που διαπράττουν κακουργήματα…