Το Αν δεν είναι ποτέ αθώο.
Προϋποθέτει, υποθέτει και αμφισβητεί.
Θέτει όρους και όρια.
Δε συνοψίζει.
Αφήνει χαραμάδες στην προοπτική και στην ελπίδα.
Κι έχει και αυτό το «ν», που καρφώνεται σαν ακίδα στο χαρτί και σφηνώνει τη γλώσσα πίσω από τα δόντια και γίνεται το απαραίτητο προσωρινό ανάχωμα πριν την επόμενη καίρια λέξη υψίστης σημασίας …
Πίνακας : Νικόλαος Γύζης, “Wishbone”, 1878