Μην ψάχνετε το αντικειμενικό νόημα του έρωτα, να γνωρίσετε τι είναι, γιατί δεν θα το μάθετε ποτέ ! Δεν υπάρχουν αισθητηριακά δεδομένα που θα σας οδηγήσουν στη γνώση του, δεν υπάρχουν παραστάσεις που θα αποδείξουν την ύπαρξή του. Οτιδήποτε υπερβαίνει τα αισθητά δεδομένα δεν μπορεί να μας οδηγήσει σε μια ασφαλή γνώση. Όταν επιχειρούμε να ορίσουμε και να γνωρίσουμε κάτι μη αισθητό, διατυπώνουμε αντινομίες, δηλαδή απόψεις και κρίσεις που μπορούν ταυτόχρονα να ισχύουν και να μην ισχύουν.
Η πρόταση “είμαι ερωτευμένος/η” μπορεί ταυτόχρονα να ισχύει και να μην ισχύει. Δεν υπάρχουν δεδομένα που να το αποδεικνύουν, παρά μόνο ατομικές κρίσεις. Τα λόγια, τα φιλιά, οι αγκαλιές είναι φαινόμενα του έρωτα : ερμηνεύονται έτσι από ατομικές κρίσεις, που άλλοτε οδηγουν σε διακρίσεις, και άλλοτε επιδέχονται επικρίσεις.
Ας αρκεστούμε στον παιγνιώδη χαρακτήρα του μυαλού μας και ας απολαύσουμε τις προσωπικές μας κρίσεις ! Ο έρωτας δεν είναι αισθητός, τον αισθανόμαστε ως απερίγραπτη χαρά, ως αβάσταχτη λύπη και κάποτε ως ανομολόγητη προσδοκία, αλλά πάντοτε ως ατομική κρίση, ως μια αντινομική πρόταση…
Πίνακας : Rene Magritte, “The Lovers (Les Amants)”, 1928