Τι να την κάνουμε την αναπόληση στο παρελθόν ; Έτσι κι αλλιώς, μόνον αυτό που ζούμε τώρα είναι πραγματικό. Κάθε φορά που ανασύρουμε κάτι από τη μνήμη μας, δεν είναι το ίδιο με αυτό που κάποτε ζήσαμε. Η προσωπική μυθολογία μας είναι γεμάτη τερατώδη πλάσματα του νου. Τα εργαλεία μας έχουν προκαλέσει ήδη ανεπανόρθωτη φθορά στις αναμνήσεις, είτε αμαυρώνοντας αυτά που θα θέλαμε να ξεχάσουμε, είτε εξωραΐζοντας εκείνα που θα θέλαμε να ξαναζήσουμε.
Σε κάθε περίπτωση στο παρελθόν δεν ψάχνουμε να βρούμε την αλήθεια. Είναι το πιο εύπλαστο από τη φαντασία μας ομοίωμα της πρότερης ζωής μας. Άλλοτε προβάλλει ως τρομακτικό εκμαγείο και άλλοτε ως παραπλανητικό καλειδοσκόπιο των όμορφων στιγμών που έσβησαν από το φύσημα ενός αλήτη ανέμου…