Αν και είμαστε φτιαγμένοι για τα ωραία, τα πολλά και τα «μεγάλα», αρκούμαστε στα μέτρια, τα λίγα και «μικρά». Αρνούμαστε να «κλέψουμε» ό,τι μας ανήκει από μια ζωή που κρατά μακριά μας ανεξήγητα και παραδόξως ό,τι θα έπρεπε να μας χαρίζεται, χωρίς καμία ενοχή, χωρίς καμία δικαιολογία : την ελευθερία να διεκδικούμε για προσωρινή ή διαρκή απόλαυση τα λιγοστά μαλάματα της πραγματικής ευτυχίας. Όταν δεν το «βλέπουμε», μάλλον φταίει η μυωπική μας φιλαυτία • όταν το καταλαβαίνουμε και παραμένουμε αδρανείς, μάλλον φταίει η αναίτια προσωπική δειλία…
Πίνακας : Pablo Picasso, “Mediterranean landscape”