Ετικέτα: Μεγαλοπρέπεια

Τώρα πρέπει να συρρικνώσουμε το “εγώ” , για να διεκδικήσουμε στο μέλλον περισσότερα. Τώρα πρέπει να αποσυμπιέσουμε το άγχος μας για την “επιτυχία”, για να μπορούμε αύριο να την απολαύσουμε…

Το μέλι τ’ουρανούκαι το θαλασσινό αγέριμου σφράγισαν κάποτε το “ναι”με ατόφιο βουλοκέρι…

Δεν υπάρχει μια πραγματικότητα. Υπάρχουν τόσες, όσες και οι ερμηνείες της. Ο καθένας έχει και από μια. Μόνο που η ερμηνεία του δεν είναι στατική, αλλά δυναμική . Μεταβάλλεται από…

Δεν είναι φρόνιμο να καταστρέφουμε τον κόσμο μας -φυσικό, προσωπικό ή κοινωνικό- γιατί ζούμε μέσα σε αυτόν και η καταστροφή του θα σημάνει και τη δική μας καταστροφή. Είμαστε μέρος…

Ο καθένας βλέπει τον εαυτό σαν ένα πολύτιμο έργο τέχνης.Το φροντίζει, το περιποιείται, το φιλοτεχνεί. Το συμπληρώνει. Διορθώνει τις ατέλειές του, αν και συχνά ξεχνάει πόσο εύθραυστο είναι. Ακολουθεί μια…

Αν δε σου αρέσει η πραγματικότητα, ίσως να μην φταίει η πραγματικότητα. Άλλαξε τις λέξεις με τις οποίες την περιγράφεις. Άλλαξε τη σύνταξη, τη σειρά των λέξεων που χρησιμοποιείς. Κάνε…

Φέτος δεν εύχομαι τίποτα. Απαιτώ τα πάντα. Η ευχή υποκρύπτει την υποταγή σε κάτι μεταφυσικό. Η απαίτηση διακηρύσσει την ανυπακοή στην αλλοτρίωση και ενίοτε προσβλέπει σε κάτι λογικό.Απαιτώ υγεία, ειρήνη…

Έτσι κι αλλιώς ο καθένας κλείνεται μέσα στο δωμάτιο του μυαλού του, κατεβάζει από τα ράφια τα παιχνίδια του, τα ξεσκονίζει, τα γυαλίζει και παίζει μαζί τους . Κι ενώ…

Ωραίο το φεγγάρι κι απόψε. Πιστό στο ραντεβού του. Αυτάρεσκο στη γύμνια του και πρόστυχο σε κάθε φαντασία. Να μας θυμίζει την κυριαρχία του στην αντίστροφη μέτρηση του χρόνου. Να…

Ο Σεπτέμβρης σέρνει πίσω του τα ξέφτια του καλοκαιριού και προαναγγέλλει έναν αβέβαιο χειμώνα. Το τελευταίο δροσερό άγγιγμα ενός ζεστού αέρα τον συνοδεύει. Οι εικόνες των πολύχρωμων ημερών του θέρους…