Η Μεγάλη Έκρηξη του Έρωτα

Τί κοινό έχει ο έρωτας με τη μεγάλη έκρηξη από την οποία προέκυψε το σύμπαν;

Όπως το σύμπαν γεννήθηκε ξαφνικά από τυχαίες κβαντικές διακυμάνσεις, έτσι και ο έρωτας γεννιέται από τυχαίες επισυνάψεις του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου, που προκύπτει από τα βλέμματα, τις οσμές, τα αγγίγματα, τους ήχους των ερωτευμένων.

Και όπως το σύμπαν στην εξέλιξη του αφήνει πίσω του τα ίχνη της δημιουργίας του, όσο και αν μεγαλώνει και αν διαστέλλεται, έτσι και ο έρωτας αφήνει στην πορεία της ζωής μας τα δικά του ίχνη, να μας ακολουθούν σε κάθε βήμα μας, πολλές φορές ανεπαίσθητα, αλλά πάντα εκεί, κάτω από τα πόδια μας, να ορίζουν τα μονοπάτια που βαδίζουμε, για να μη χάνουμε το δρόμο μας…

Θρησκεία χωρίς θεό

Μπορεί κανείς να είναι βαθιά θρησκευόμενος, χωρίς να πιστεύει απαραιτήτως σε κάποιο θεό ;
Μπορεί : αν πιστεύει στη συναδέλφωση όλων των ανθρώπων, αν πιστεύει στην αρμονική συνύπαρξη όλων των στοιχείων της φύσης, αν ζει με γνώμονα και οδηγό την κοινωνική δικαιοσύνη, αν ταπεινώνεται μπροστά στα θαύματα του Κόσμου, αν θεωρεί τη φύση ως το ναό μέσα στον οποίο ακολουθεί αδιαλείπτως το τελετουργικό που υποβάλλει και δεν επιβάλλει με τους νόμους της.
Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι για μένα θρησκευόμενος, και ας μην πιστεύει σε κανένα θεό, και ας μην προσδοκά καμία Ανάσταση νεκρών και ζωή αιώνια, παρά μόνον την Ανάσταση των ψυχών και του πνεύματος της αγάπης και της συναδέλφωσης για όλα τα πλάσματα της φύσης…

Πίνακας : Δομήνικος Θεοτοκόπουλος (El Greco), «A Boy Blowing on an Ember to Light a Candle», 1570

Κοσμικός πληθωρισμός

Μπορεί το κάτι να προκύψει από το τίποτα ; Για την ακρίβεια, μπορούν τα πάντα να προκύψουν από το ελάχιστο ; Το λουλούδι από έναν κόκκο γύρης, η πυρκαγιά από μια σπίθα, ο έρωτας από ένα βλέμμα ;
Αν μάλιστα πιστέψουμε τους Lawrence Krauss και Stephen Hawking, ακόμη κι ένα ολόκληρο σύμπαν μπορεί να προκύψει από το τίποτα.
Ο κόσμος μας χαρακτηρίζεται από έναν πληθωρισμό, από μια τάση τα λίγα να τα κάνει πολλά, την τάξη να την μετατρέπει σε μαγευτική αταξία, τα ετερόκλητα να τα θέτει σε αρμονία.
Και όσο λιγότερο ο άνθρωπος διαταράσσει με τις ανόητες παρεμβάσεις του την αρμονία αυτή, τόσο καλύτερος και πιο όμορφος θα γίνεται αυτός ο κόσμος…