Το δόλιο τέλος
Δε φοβάμαι τον θάνατο. Τον χρόνο φοβάμαι. Τα κοφτερά δόντια της σμέρνας πάνω στη σάρκα μου. Τα οξειδωμένα χέρια του που με αγκαλιάζουν. Τη βρωμερή ανάσα του στον ιδρωμένο σβέρκο.…
Δε φοβάμαι τον θάνατο. Τον χρόνο φοβάμαι. Τα κοφτερά δόντια της σμέρνας πάνω στη σάρκα μου. Τα οξειδωμένα χέρια του που με αγκαλιάζουν. Τη βρωμερή ανάσα του στον ιδρωμένο σβέρκο.…