Ίσως θα έπρεπε να ιδρυθεί μια Τράπεζα Συναισθημάτων. Να μπορεί κανείς να καταθέτει, να αποταμιεύει, να δανείζει, να δανείζεται, να τοκίζει συναισθήματα . Ακόμη και αν ποτέ δε χρειαστεί το αποθεματικό του, να νιώθει τουλάχιστον την ασφάλεια ότι το συναισθηματικό κεφάλαιο υπάρχει, είτε ως περιουσία, είτε ως ανάμνηση των θυσιών που χρειάστηκαν για να το αποκτήσει. Να είναι τουλάχιστον ασφαλές από τους επιτήδειους καταχραστές. Είναι κρίμα να πηγαίνουν χαμένες οι επενδύσεις μιας ολόκληρης ζωής !
Πίνακας : Piet Mondrian