Το βιβλίο της ζωής γράφεται όσο έχουμε μελάνι.
Το πόσο πυκνογραμμένες είναι οι σελίδες του, πόσο έντονα και ζωηρά τα σκίτσα του, πόσα κεφάλαια είναι λευκά και πόσα διαστήματα είναι κενά εξαρτάται μόνον από εμάς, από την όρεξη να το γράψουμε, όχι για να το αφήσουμε παρακαταθήκη στους μελλοντικούς αναγνώστες του- πράγμα που θα ήταν βολικό για να ικανοποιήσουμε την αυταρέσκειά μας- αλλά για να εξασκηθούμε στη δημιουργική γραφή, μήπως και μπορέσουμε να προλάβουμε την πρόδρομη αφήγηση των επομένων στιγμών μας…
Πίνακας : Giuseppe Arcimboldo, “The Librarian”, 1566