Στον προσωπικό μου κινηματογράφο “Αναμνήσεις” θα κλειστώ και θα ανασύρω τις παλιές ταινίες που έχω φυλαγμένες. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος και πάλι τί θα δω. Με τα χρόνια οι κόπιες έχουν φθαρεί. Μεγάλα τμήματα έχουν καταστραφεί και η υγρασία έχει αλλοιώσει χρώματα και περιγράμματα προσώπων και τοπίων. Κάποιες θα είναι σαν να τις βλέπω για πρώτη φορά και άλλες θα τις διακόψω απότομα , αφού τα πλάνα τους μου είναι πια τελείως ξένα. Δεν θα παρασυρθώ : εικόνες και σκόρπια συναισθήματα θα εναλλάσσονται σε πλήρη αταξία. Είναι μονάχα στιγμιότυπα μιας άλλης ζωής και εγώ δεν είμαι πια ο ίδιος, αλλά ένας καινούριος άλλος…
Πίνακας : Edward Hopper, “New York Movie”, 1939