Έρχεται η στιγμή που όλα τα κομμάτια της ζωής μας συγκλίνουν. Όλα τα σπαράγματα των επιθυμιών βρίσκουν τη συνοχή τους. Όλα τα θραύσματα που χάθηκαν μέσα στις ρωγμές που δημιούργησαν οι αστοχίες και τα λάθη μας γίνονται αρμοί και τις ενώνουν.
Μπορεί το είδωλό μας τελικά να μοιάζει με σπασμένο καθρέφτη.
Μπορεί να είναι αποκρουστικό και τρομακτικό σαν κατακερματισμένο εκμαγείο.
Μπορεί να μοιάζει με ξεραμένο χώμα που υποφέρει κάτω από την κάψα του καλοκαιριού.
Μπορεί όμως να γίνει και η λεία γυάλινη επιφάνεια από πολύτιμο κρύσταλλο που αστράφτει με το φως του ήλιου…
Πίνακας : Salvador Dali, “Apparition of face and fruit dish on a beach”, 1938