![Βλαβερή για τις γυναίκες η χρήση των social media]({"default":{"load":"default","w":"64","h":"48","src":"//img-s-msn-com.akamaized.net/tenant/amp/entityid/BBlu0UG.img?h=480&w=640&m=6&q=60&o=f&l=f"},"size3column":{"load":"default","w":"62","h":"47","src":"//img-s-msn-com.akamaized.net/tenant/amp/entityid/BBlu0UG.img?h=468&w=624&m=6&q=60&o=f&l=f"},"size2column":{"load":"default","w":"62","h":"47","src":"//img-s-msn-com.akamaized.net/tenant/amp/entityid/BBlu0UG.img?h=468&w=624&m=6&q=60&o=f&l=f"}})
Η ενασχόληση των ανθρώπων με την εξωτερική τους εμφάνιση είναι ένα θέμα πανάρχαιο και διαχρονικό. Δεν αφορά μόνο τις γυναίκες, αλλά και τους άντρες. Για λόγους καθαρά κοινωνικούς, που έχουν να κάνουν με τη θέση της γυναίκας στη διαχρονικά ανδροκρατούμενη κοινωνία, το φαινόμενο απασχολεί περισσότερο κυρίως τις γυναίκες. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, με τη χρήση (και την κατάχρηση) των social media η εξωτερική εμφάνιση έχει γίνει για πολλές γυναίκες και άντρες εμμονική.
Εκατομμύρια selfies που εκθέτουν τον εαυτό τους σε καθημερινές στιγμές προβάλλουν μια εικόνα που τις περισσότερες φορές είναι πολύ διαφορετική από την πραγματική. Εκατομμύρια φωτογραφίες σε προσωπικές στιγμές καθ’όλη τη διάρκεια της ημέρας παγιδεύουν το φωτογραφιζόμενο υποκείμενο σε μια προσωπική εικόνα πλασματική.
Έτσι, αρχίζει μια αδιάκοπη και αγωνιώδης προσπάθεια διατήρησης και βελτίωσης αυτής της εικόνας, που προκαλεί ταυτόχρονα μια εγωιστική και συχνά υπεροπτική συμπεριφορά. Η καθημερινή σύγκριση με τη φωτογραφία της…προηγούμενης μέρας ή ώρας καταντά τελικά έγνοια και αγχωτική εμμονή. Το πνευματικό υπόβαθρο και ο ψυχικός κόσμος υποβαθμίζονται ως ατομικές αξίες και η εξωτερική (με ημερομηνία λήξης) εμφάνιση γίνεται αυτοσκοπός. Όταν τελικά, ενδεχομένως έπειτα από πολλά χρόνια, αποκαλυφθεί το χιμαιρικό κυνήγι της “τελειότητας”, η απογοήτευση, η θλίψη και η ντροπή γίνονται συναισθήματα δυσβάσταχτα, που οδηγούν-σύμφωνα με ερευνες- στο φθόνο, στην κατάθλιψη και στην αντικοινωνική συμπεριφορά.
Αν δεν δώσουμε και πάλι αξία κυρίως στην καλλιέργεια της παιδείας και στη διαμόρφωση του εσωτερικού ψυχικού κόσμου, κινδυνεύουμε να γίνουμε μια κοινωνία περιφερόμενων ωραιοπαθών “μοντέλων” που εκθέτουν ασύστολα τον εαυτό τους σε μια ανούσια προβολή που απαιτεί χρόνο και απομάκρυνση από αλλα, πολύ πιο σοβαρά προβλήματα. Το facebook και το Instagramm είναι κυρίως μέσα πολτικής χειραγώγησης και θεμέλιοι λίθοι της αποχαύνωσης του κόσμου και του αποπροσανατολισμού από τα ουσιώδη προβλήματα που επηρεάζουν άμεσα την καθημερινή ζωή του…
Εκατομμύρια selfies που εκθέτουν τον εαυτό τους σε καθημερινές στιγμές προβάλλουν μια εικόνα που τις περισσότερες φορές είναι πολύ διαφορετική από την πραγματική. Εκατομμύρια φωτογραφίες σε προσωπικές στιγμές καθ’όλη τη διάρκεια της ημέρας παγιδεύουν το φωτογραφιζόμενο υποκείμενο σε μια προσωπική εικόνα πλασματική.
Έτσι, αρχίζει μια αδιάκοπη και αγωνιώδης προσπάθεια διατήρησης και βελτίωσης αυτής της εικόνας, που προκαλεί ταυτόχρονα μια εγωιστική και συχνά υπεροπτική συμπεριφορά. Η καθημερινή σύγκριση με τη φωτογραφία της…προηγούμενης μέρας ή ώρας καταντά τελικά έγνοια και αγχωτική εμμονή. Το πνευματικό υπόβαθρο και ο ψυχικός κόσμος υποβαθμίζονται ως ατομικές αξίες και η εξωτερική (με ημερομηνία λήξης) εμφάνιση γίνεται αυτοσκοπός. Όταν τελικά, ενδεχομένως έπειτα από πολλά χρόνια, αποκαλυφθεί το χιμαιρικό κυνήγι της “τελειότητας”, η απογοήτευση, η θλίψη και η ντροπή γίνονται συναισθήματα δυσβάσταχτα, που οδηγούν-σύμφωνα με ερευνες- στο φθόνο, στην κατάθλιψη και στην αντικοινωνική συμπεριφορά.
Αν δεν δώσουμε και πάλι αξία κυρίως στην καλλιέργεια της παιδείας και στη διαμόρφωση του εσωτερικού ψυχικού κόσμου, κινδυνεύουμε να γίνουμε μια κοινωνία περιφερόμενων ωραιοπαθών “μοντέλων” που εκθέτουν ασύστολα τον εαυτό τους σε μια ανούσια προβολή που απαιτεί χρόνο και απομάκρυνση από αλλα, πολύ πιο σοβαρά προβλήματα. Το facebook και το Instagramm είναι κυρίως μέσα πολτικής χειραγώγησης και θεμέλιοι λίθοι της αποχαύνωσης του κόσμου και του αποπροσανατολισμού από τα ουσιώδη προβλήματα που επηρεάζουν άμεσα την καθημερινή ζωή του…