Η μέρα μοιάζει με τη σταματημένη ροή του ποταμού. Το σώμα παραμένει απότιστο από τη ροή των γεγονότων και τη νοτισμένη ανάσα των περαστικών στο δρόμο. Το άρωμα της κοπέλας που διασταυρώνεται στο πεζοδρόμιο γίνεται το ενοχοποιητικό στοιχείο μιας αθέμιτης μειωμένης απόστασης. Η σκέψη και μόνο για την έκφραση της χαράς με έναν εναγκαλισμό γίνεται η ένδειξη μιας άρρωστης ψυχικής επιθυμίας. Η αυθόρμητη σωματική επαφή για έναν φιλικό χαιρετισμό γίνεται η ανάμνηση μιας απρεπούς χειρονομίας.
Δεν είναι το σενάριο μιας δυστοπικής ταινίας. Είναι το ίδιο το σκηνικό μιας κακοπαιγμένης παρωδίας…
Πίνακας : Edouard Cortes (1882-1969), “Place Saint Michel. Christmas”, 1969
Oil on canvas, 55.3×46.3 cm
Private Collection.