Η φύση του έρωτα, σύμφωνα με τον σπουδαίο Γάλλο ψυχαναλυτή και ψυχίατρο Ζακ Λακάν (Jacques Marie Émile Lacan,1901-1981), συνίσταται στην προσπάθεια να γεμίσουμε το αφόρητο χάσμα της επιθυμίας του “Άλλου”. Προσφέρουμε λοιπόν, τον εαυτό μας στο “Άλλο”, γινόμαστε το αντικείμενο της επιθυμίας του. Με το τρόπο αυτό ο έρωτας αποκτά μια διπλή λειτουργία : γεμίζουμε το κενό μας προσφέροντας στο “Άλλο” τον εαυτό μας, για να γεμίσει το δικό του κενό. Και εδώ έρχεται συνήθως η απογοήτευση του έρωτα : η ανεκπλήρωτη ελπίδα ότι η κάλυψη του ενός κενού από το άλλο, θα ακυρώσει τελικά το κενό και των δύο με αμοιβαία συμπλήρωση…
Πίνακας : Marc Chagall, “Grey Lovers”, 1917