Όλοι οι άνθρωποι που αγαπήσαμε αφήνουν πάνω μας το αποτύπωμά τους. Τα ίχνη τους αποθηκεύονται ανεξίτηλα στο πίσω μέρος της μνήμης. Αρκεί το φευγαλέο πέρασμα ενός κεφαλιού μέσα στο πλήθος, η κίνηση ενός χεριού που συλλαμβάνεται με την άκρη του ματιού, ένα γέλιο ή μια λέξη ειπωμένη με τη γνώριμη ζεστή χροιά που ακούγεται στο δρόμο, για να ανασύρει από μέσα μας το ολόγραμμα εκείνου που αγαπήσαμε.
Τα πρόσωπα βέβαια, που αγαπήσαμε πολύ δε χρειάζονται ερεθίσματα. Βαδίζουν δίπλα μας και ανασαίνουν τον ίδιο αέρα μ’ εμάς…
Πίνακας : Rene Magritte, “The Great War”, 1965